Son un dos centos de miles de galegos que non estivemos no Obradoiro o 17-M... pero quixeramos ter podido estar. Un deses centos de miles aos que o nacionalismo español ten agora a desfachatez de nos chamar dictadores. Eles a nós, manda truco.
Non o dubido, o decreto do nacionalismo español contra o galego sairá adiante, e durante un par de anos estará en vigor. Pero se a sociedade galega segue por este camiño, só serán eso, dous anos de pesadelo.
E digo máis: o que o galego precisa pra sair adiante non son máis normativas no ensino ou no comercio, o que precisa é da reacción de toda a sociedade, de todos e cada un de nós, na rúa, nos blogs, nas iniciativas culturais de todo tipo, na empresa, na lusofonía, na arte, no mundo, na vida...
E vendo estas fotos, no me cabe dúbida que iso é o que estamos a facer. Revivir a nosa língua entre todos. Ánimo e adiante.
Fonte: www.xornal.com
p.d.: Por certo, alégrome de que finalmente os organizadores teñan escoitado as voces, entre elas a miña, que pedían que estas reivindicacións rematen no Obradoiro, que a Quintana -i en particular o seu 'funil' de entrada- non están preparados para estas cousas.
Agora só agardo que algún día escoiten esoutras voces -entre elas, por suposto a miña- que piden que os vindeiros actos se realicen en común por todas as plataformas desde un principio, acordando entre todos datas e demáis aspectos da organización. Na manifestación de onte nada que apuntar, o día era claro e a asistencia de todo tipo de organizacións, políticas ou non, de todos os espectros, deixa hoxe ó nacionalismo español máis só que nunca en Galiza.
Non o dubido, o decreto do nacionalismo español contra o galego sairá adiante, e durante un par de anos estará en vigor. Pero se a sociedade galega segue por este camiño, só serán eso, dous anos de pesadelo.
E digo máis: o que o galego precisa pra sair adiante non son máis normativas no ensino ou no comercio, o que precisa é da reacción de toda a sociedade, de todos e cada un de nós, na rúa, nos blogs, nas iniciativas culturais de todo tipo, na empresa, na lusofonía, na arte, no mundo, na vida...
E vendo estas fotos, no me cabe dúbida que iso é o que estamos a facer. Revivir a nosa língua entre todos. Ánimo e adiante.
Fonte: www.xornal.com
p.d.: Por certo, alégrome de que finalmente os organizadores teñan escoitado as voces, entre elas a miña, que pedían que estas reivindicacións rematen no Obradoiro, que a Quintana -i en particular o seu 'funil' de entrada- non están preparados para estas cousas.
Agora só agardo que algún día escoiten esoutras voces -entre elas, por suposto a miña- que piden que os vindeiros actos se realicen en común por todas as plataformas desde un principio, acordando entre todos datas e demáis aspectos da organización. Na manifestación de onte nada que apuntar, o día era claro e a asistencia de todo tipo de organizacións, políticas ou non, de todos os espectros, deixa hoxe ó nacionalismo español máis só que nunca en Galiza.
Mensagens
O paralelismo entre o pensamento de Novoneyra, un escritor dignísimo para protagonizar este día (non como en anos pasados) e as motivacións que levaron a facer a manifestación son evidentes. A ver se algún día podemos camiñar entre Compostela e o Caurel con "linguas libradas".
ResponderEliminarAproveito que aínda é 17 de Maio (pola hora que realmente lle debería corresponder a Galicia -hora liberada?)... para desexarvos un feliz Día das Letras Galegas!