A Bossa nova naceu como un xeito de tocar o samba -ritmo nacional brasileiro por excelencia- dun xeito máis pausado, que puidera ser cantado e acompañado á guitarra, e interpretado en locais pechados. Nacida á finais da década dos 50, axiña incorporou elementos da mundialmente dominante cultura americana, principalmente do jazz.
Moitos son os grandes nomes asociados á Bossa: Tom Jobim, João Gilberto, Astrud Gilberto, Vinicius de Moraes, Toquinho, Stan Getz... dos que có tempo veremos de ir escoitando cousiñas de todos eles. Pero hoxe imos adicarlle uns minutiños a unha segunda xeración da Bossa, nacida a mediados dos anos 60s, englobada na MPB (música popular brasileira, máis alonxada do jazz que na primeira etapa), na que entran moitos dos artistas do Movimento Tropicalista: Caetano Veloso, Chico Buarque, Gilberto Gil ou Elis Regina.
E asi, sirva hoxe un dos meus temas favoritos -unha dobre versión de Elis Regina- como exemplo do que constituíron a Bossa e o MPB.
Moitos son os grandes nomes asociados á Bossa: Tom Jobim, João Gilberto, Astrud Gilberto, Vinicius de Moraes, Toquinho, Stan Getz... dos que có tempo veremos de ir escoitando cousiñas de todos eles. Pero hoxe imos adicarlle uns minutiños a unha segunda xeración da Bossa, nacida a mediados dos anos 60s, englobada na MPB (música popular brasileira, máis alonxada do jazz que na primeira etapa), na que entran moitos dos artistas do Movimento Tropicalista: Caetano Veloso, Chico Buarque, Gilberto Gil ou Elis Regina.
E asi, sirva hoxe un dos meus temas favoritos -unha dobre versión de Elis Regina- como exemplo do que constituíron a Bossa e o MPB.
Elis Regina: Aquarela do Brasil - Nega do cabelo duro
(se algún despistado non ten moito oido, velaí vos vai a letra)
E as súas respectivas versións orixinais. A primeira, Aquarela do Brasil, é un dos temas populares brasileiros máis interpretados de todos os tempos, composta en 1939 por Ary Barroso.
A segunda parte -e ademáis a que máis me gusta- é Nega do Cabelo Duro, tema que despois de moito investigar, conseguin atopa-la súa orixe: un tema composto pro carnaval do ano 1942 por Rubens Soares e David Nasser, e popularizada daquela polos Anjos do Inferno. Non hai quen atope o orixinal por ningures (se algún lector o atopa, por favor que o comparta con todos!!), máis sirva como mostra a versión de Walter Wanderley que podedes escoitar nesta páxina, e que fai idea do ritmo bastante máis acelerado que a interpretación de Elis.
Con ambos temas e a versión de Elis vos podedes facer a idea de como os artistas brasileiros dos anos 50s-60s transformaron o samba en música máis lixeira, bossa e MPB, con repercusión en todo o mundo.
É "o samba" e non "a samba" :)
ResponderEliminarCorrexido, grazas.
ResponderEliminar