Afortunadamente, non somos os únicos que vemos en Brasil, Portugal e o portugués unha chave para o futuro de Galiza e o galego. Como mostra, dous botóns.
Os primeiros son recén chegados, e quitaranlle a máis de un a idea de que o lusismo "es cosa de radicales del bloque". Entendendo por radical, claro, a todo quisqui que non pense como eles. O segundo é un dos grandes escritores e pensadores na nosa lingua, e xa hai moito que ven dicindo o que propoñemos modestamente dende este blog.
Os primeiros son recén chegados, e quitaranlle a máis de un a idea de que o lusismo "es cosa de radicales del bloque". Entendendo por radical, claro, a todo quisqui que non pense como eles. O segundo é un dos grandes escritores e pensadores na nosa lingua, e xa hai moito que ven dicindo o que propoñemos modestamente dende este blog.
1.- Converxencia XXI: Tentan ser un xerme dun partido nacionalista de dereitas (outro máis, a ver cómo lles vai). Pero cando menos teñen o valor de ser xente xove que se arreda do españolismo do pepé para propor unha visión en clave nacionalista.
O que nos interesa: defenden "un achegamento ortográfico do galego ao portugués. Este é un debate que ten que ser desdramatizado e feito desde formulacións que pensen no mellor para o idioma e para os seus usuarios, e non para as cúpulas do PP e o PSOE nas rúas Genova e Ferraz de Madrid e outros intereses alleos á cidadanía e ás empresas galegas. O idioma produce riqueza, o español contribúe mais ao PIB de España que o turismo, nós, ademais do español tamén falamos a lingua do Brasil, Angola, Mozambique, Macau, etc. É mais, a lingua de todos eses lugares naceu no noso territorio e forma parte do noso patrimonio; seria un desperdicio moi grave continuar botando todos os días ese activo tan valioso ao lixo. O portugués non é outra cousa que o galego cultivado. Como galegos temos que lle dar á nosa lingua o tratamento de lingua latina culta e non de variante ortográfica do español. A actual ortografía do galego, na que está escrito este texto, é unha escrita puramente fonetista de quen estaba alfabetizado en español".
Podedes atopar máis información sobre esta nova organización na súa web http://www.converxencia.eu/ ou na recente entrevista en A Peneira Dixital.
2.- Suso de Toro. Coa súa maestría, debullou nun só artigo o que nós tentamos facer entender neste blog: que se Portugal fose Alemaña, "gallego el último". E ademáis, xa o ven dicindo dende o ano 2007, cando menos.
Do artigo -publicado no xornal El Pais (en castelán) a raiz da polémica acontecida por teren levado a Estremadura un organismo de cooperación transfronteiriza entre España e Portugal-, resumimos algúns extractos a continuación:
Que quere Galicia de Portugal?
E que Portugal de Galicia. Portugal e Galicia mantemos relacións á galega: si pero non. E por confusas son frustrantes. Na nosa imaxinación segue habendo aduanas, garda civil e guardinhas. O noso pensamento é reaccionario, vive case trinta anos atrasado: xa non hai fronteiras, nin pesetas e escudos senón euros, non hai dous espazos senón un e a raia que separa as manchas non existe.
Actuamos ignorando a Portugal porque temos a imaxinación colonizada (polo) nacionalismo español? Si. Pero tamén explícano as relacións de poder, o máis forte, o máis rico sempre lle coloca por riba do máis feble ou máis pobre. Portugal sempre estivo economicamente por detrás de España, e así, os galegos, a pesar de estar postergados en España en case todo, puidéronse e pódense sentir por riba dos portugueses. Recoñezámolo: gostanos sentirnos superiores, máis ricos, máis modernos que os nosos veciños. Os galegos somos os penúltimos dos españois, pero ollamos por riba do ombro aos portugueses, grazas a que non temos memoria e á nosa ignorancia.
Grazas a que non temos memoria, porque o atraso económico portugués non é tan distinto do noso, só lles levamos uns anos de adianto no atraso. Tamén esquecemos como nos viron sempre os demais: o novelista e diplomático Palacio Valdés lle dicía a un portugués, "crense vostedes ingleses e non son máis que galegos". Pero, que ninguén o dubide, se Portugal tivese a riqueza, poder, prestixio de Francia aquí todo quisque falaría portugués con sotaque lisboeta. Gallego el último!
E ignoramos a Portugal tamén por ignorancia: a da nosa historia. Un continuo histórico que, con loitas dinásticas por medio, chegou ata o século XV en que Galicia, a Galiza, "domada e castrada", quedou xunguida a unha coroa radicada no centro peninsular. Aínda así compartimos un espazo lingüístico. Os portugueses mozarabizaron a lingua falandoa á maneira do sur peninsular, lingüisticamente son os nosos andaluces, dando lugar ao mesmo paradoxo dun santanderino en Cádiz: costa entendelos. Pero as nosas palabras, levadas por eles polo mundo, recoñecémolas facilmente nesa potencia en marcha que é Brasil, alí florece o galego, e sorprende idéntica fala en Angola e Mozambique. Só un país tolo desprezaría esa riqueza, ese patrimonio lingüístico. Galicia faino. Pola súa ignorancia e prexuízos, por unha ideoloxía nacionalista dun Estado uniformizador e centralista.
A única saída de Galicia é aceptar o mapa, a realidade e construír a nosa eurorrexión, erguida sobre o reencontro sen prexuízos. E se non é así, non nos queixemos tanto pois temos o que merecemos. Estremadura non ten vergonza nin complexo en aprender a falar portugués: merecen ser sede dese organismo transfronteirizo. É triste, pero nós non. A merecelo.
Podedes seguir ademáis no día a día ao autor galego no seu blog, http://susodetoro.blogaliza.org/.
O que nos interesa: defenden "un achegamento ortográfico do galego ao portugués. Este é un debate que ten que ser desdramatizado e feito desde formulacións que pensen no mellor para o idioma e para os seus usuarios, e non para as cúpulas do PP e o PSOE nas rúas Genova e Ferraz de Madrid e outros intereses alleos á cidadanía e ás empresas galegas. O idioma produce riqueza, o español contribúe mais ao PIB de España que o turismo, nós, ademais do español tamén falamos a lingua do Brasil, Angola, Mozambique, Macau, etc. É mais, a lingua de todos eses lugares naceu no noso territorio e forma parte do noso patrimonio; seria un desperdicio moi grave continuar botando todos os días ese activo tan valioso ao lixo. O portugués non é outra cousa que o galego cultivado. Como galegos temos que lle dar á nosa lingua o tratamento de lingua latina culta e non de variante ortográfica do español. A actual ortografía do galego, na que está escrito este texto, é unha escrita puramente fonetista de quen estaba alfabetizado en español".
Podedes atopar máis información sobre esta nova organización na súa web http://www.converxencia.eu/ ou na recente entrevista en A Peneira Dixital.
2.- Suso de Toro. Coa súa maestría, debullou nun só artigo o que nós tentamos facer entender neste blog: que se Portugal fose Alemaña, "gallego el último". E ademáis, xa o ven dicindo dende o ano 2007, cando menos.
Do artigo -publicado no xornal El Pais (en castelán) a raiz da polémica acontecida por teren levado a Estremadura un organismo de cooperación transfronteiriza entre España e Portugal-, resumimos algúns extractos a continuación:
Que quere Galicia de Portugal?
E que Portugal de Galicia. Portugal e Galicia mantemos relacións á galega: si pero non. E por confusas son frustrantes. Na nosa imaxinación segue habendo aduanas, garda civil e guardinhas. O noso pensamento é reaccionario, vive case trinta anos atrasado: xa non hai fronteiras, nin pesetas e escudos senón euros, non hai dous espazos senón un e a raia que separa as manchas non existe.
Actuamos ignorando a Portugal porque temos a imaxinación colonizada (polo) nacionalismo español? Si. Pero tamén explícano as relacións de poder, o máis forte, o máis rico sempre lle coloca por riba do máis feble ou máis pobre. Portugal sempre estivo economicamente por detrás de España, e así, os galegos, a pesar de estar postergados en España en case todo, puidéronse e pódense sentir por riba dos portugueses. Recoñezámolo: gostanos sentirnos superiores, máis ricos, máis modernos que os nosos veciños. Os galegos somos os penúltimos dos españois, pero ollamos por riba do ombro aos portugueses, grazas a que non temos memoria e á nosa ignorancia.
Grazas a que non temos memoria, porque o atraso económico portugués non é tan distinto do noso, só lles levamos uns anos de adianto no atraso. Tamén esquecemos como nos viron sempre os demais: o novelista e diplomático Palacio Valdés lle dicía a un portugués, "crense vostedes ingleses e non son máis que galegos". Pero, que ninguén o dubide, se Portugal tivese a riqueza, poder, prestixio de Francia aquí todo quisque falaría portugués con sotaque lisboeta. Gallego el último!
E ignoramos a Portugal tamén por ignorancia: a da nosa historia. Un continuo histórico que, con loitas dinásticas por medio, chegou ata o século XV en que Galicia, a Galiza, "domada e castrada", quedou xunguida a unha coroa radicada no centro peninsular. Aínda así compartimos un espazo lingüístico. Os portugueses mozarabizaron a lingua falandoa á maneira do sur peninsular, lingüisticamente son os nosos andaluces, dando lugar ao mesmo paradoxo dun santanderino en Cádiz: costa entendelos. Pero as nosas palabras, levadas por eles polo mundo, recoñecémolas facilmente nesa potencia en marcha que é Brasil, alí florece o galego, e sorprende idéntica fala en Angola e Mozambique. Só un país tolo desprezaría esa riqueza, ese patrimonio lingüístico. Galicia faino. Pola súa ignorancia e prexuízos, por unha ideoloxía nacionalista dun Estado uniformizador e centralista.
A única saída de Galicia é aceptar o mapa, a realidade e construír a nosa eurorrexión, erguida sobre o reencontro sen prexuízos. E se non é así, non nos queixemos tanto pois temos o que merecemos. Estremadura non ten vergonza nin complexo en aprender a falar portugués: merecen ser sede dese organismo transfronteirizo. É triste, pero nós non. A merecelo.
Podedes seguir ademáis no día a día ao autor galego no seu blog, http://susodetoro.blogaliza.org/.
Mensagens
Sem comentários:
Enviar um comentário