Coido que é a palabra que mellor define estes tempos. Inercia na crise económica mundial e as solucións que se lle están a dar, inercia na política galega e, particularmente, nas forzas galeguistas e/ou nacionalistas, inercia na rede (que diferencia a hiperactividade de certos blogs e webs tras o 1-M de 2009 e agora) e por ende, en xeral, inercia na xente, nas facianas, nos estados de ánimo: resignación, desidia, inercia. O post de hoxe vai adicado á inercia no nacionalismo galego, máis que nada porque hai tempo que teño pendente facer unha valoración dos resultados das eleccións do 22-M, pero tempo haberá de falar da inercia noutros planos.
Inercia no BNG. Tiña pensado escribir un post titulado 'moderadamente satisfactorios' para falar dos resultados electorais nas pasadas municipais. Pero non saquei tempo (a tempo, perdón pola redundancia), así que hoxe falamos de inercia. O BNG ven de perder 50.000 votos cando o rival con quen comparte o maior 'nicho de mercado' ven de obter os peores resultados da súa historia a nivel estatal, no contexto de crise económica xa coñecido por todos. Nun país onde o 25% da xente se declara nacionalista, a única forza con representación no Parlamento consegue o 8% dos votos en Ferrol (onde houbo alcalde nacionalista non hai moito), o 9% en Lugo, 10% en Ourense, 11% en Vigo, 12% na Coruña, ou o 13% en Santiago, a cidade onde probablemente máis galego se escoita falar. Non sei en que mundo viven os que cren que a eso se lle pode chamar 'moderadamente satisfactorios', pero alá eles.
Inercia nos 'mira-que-nos-marchamos-do-BNG-eh!'. Beiras e os seus ameazan por décimosexta vez con marchar. Parecen o conto do pastor e 'que ven o lobo!'. Peor é saber que para eles a solución a todos os males do BNG pasa por temas que ao votante da rúa lle traen completamente sen coidado, como se ás asambleas poden ir todos os -cada vez menos- militantes ou non. +G segue có mesmo rollo 'buenista' de sempre, non vaian romper o xoguete. Para mostra, o seu informe poselectoral: "un proceso de reflexión conxunta para volvermos ser referente da cidadanía... bó momento para practicar unha política máis aperturista... promoveremos o acordo desde unha perspectiva de xenerosidade e cesión mutua...". Pero... non dicían exactamente o mesmo hai exactamente dous anos? Serán os problemas do 'copipeist'? E din por ahi 'os rumorosos' que a dereita máis á dereita do BNG xa se moveu hai uns meses, tanteando ó personal a ver se decidían marchar e montar un partido 'liberal' (no concepto de 'liberal' que por aqui che ten, non nos USA). Pasados os meses e ningunha nova ao respecto, xa supoñemos cal foi a decisión tomada: inercia.
Inercia, se cadra máis triste aínda, nos que viven 'fóra-do-BNG-pero-montar-algo-é-perder-o-tempo'. Porque non se explica que despois de todo este tempo, e habendo tantos dacordo en que o BNG significará a morte da relevancia social do nacionalismo galego no curto ou medio prazo, non xurda unha alternativa que os aúne a TODOS: galeguistas do PSOE ante a volta da liña pacovazquista, militantes e simpatizantes fartos do BNG, moitos xa ex-BNG, e referentes sociais da literatura, o cinema, a empresa, o deporte e tantos outros ámbitos, que poderían/deberían dar o paso se tal alternativa agromase. Veremos a Iniciativa Ben Comun en que queda aínda que, malia a boa vontade dos seus organizadores, dubido chegue aglutinar a todos os que deberían estar.
Inercia nas leiriñas do galeguismo de centro, dereita, centro-dereita, ou o que sexa, porque teño que recoñecer que me perdo entre tantas siglas. Interpreto na web do Ministerio del Interior, elecciones.mir.es, que TEGA obtivo case 14.000 votos (perde o 50% en catro anos), P.G.D. 5.300, C.G. non chega a 4.000 electores, e 1.300 votos para CXXI e outros tantos A.P.Ga (se é que estes son da quinta, porque francamente non os coñezo). Total, 25.800 votos, o 1,60% dos que votaron e o 1,10% dos galegos con dereito a voto. Desde o día 22-M, inercia. Non se lles escoitou dicir ni 'mu', nin sequera aos hiperactivos en internet CXXI.
E inercia, en resumo, do galeguismo político, incapaces todos nós de ofrecerlle á sociedade unha (ou varias, pero non un cento, por favor) alternativa crible ao peor goberno, por (autoproclamado) incompetente, inoperativo e antigalego que teña ostentado nunca as rendas da Xunta de Galicia.
Inercia no BNG. Tiña pensado escribir un post titulado 'moderadamente satisfactorios' para falar dos resultados electorais nas pasadas municipais. Pero non saquei tempo (a tempo, perdón pola redundancia), así que hoxe falamos de inercia. O BNG ven de perder 50.000 votos cando o rival con quen comparte o maior 'nicho de mercado' ven de obter os peores resultados da súa historia a nivel estatal, no contexto de crise económica xa coñecido por todos. Nun país onde o 25% da xente se declara nacionalista, a única forza con representación no Parlamento consegue o 8% dos votos en Ferrol (onde houbo alcalde nacionalista non hai moito), o 9% en Lugo, 10% en Ourense, 11% en Vigo, 12% na Coruña, ou o 13% en Santiago, a cidade onde probablemente máis galego se escoita falar. Non sei en que mundo viven os que cren que a eso se lle pode chamar 'moderadamente satisfactorios', pero alá eles.
Inercia nos 'mira-que-nos-marchamos-do-BNG-eh!'. Beiras e os seus ameazan por décimosexta vez con marchar. Parecen o conto do pastor e 'que ven o lobo!'. Peor é saber que para eles a solución a todos os males do BNG pasa por temas que ao votante da rúa lle traen completamente sen coidado, como se ás asambleas poden ir todos os -cada vez menos- militantes ou non. +G segue có mesmo rollo 'buenista' de sempre, non vaian romper o xoguete. Para mostra, o seu informe poselectoral: "un proceso de reflexión conxunta para volvermos ser referente da cidadanía... bó momento para practicar unha política máis aperturista... promoveremos o acordo desde unha perspectiva de xenerosidade e cesión mutua...". Pero... non dicían exactamente o mesmo hai exactamente dous anos? Serán os problemas do 'copipeist'? E din por ahi 'os rumorosos' que a dereita máis á dereita do BNG xa se moveu hai uns meses, tanteando ó personal a ver se decidían marchar e montar un partido 'liberal' (no concepto de 'liberal' que por aqui che ten, non nos USA). Pasados os meses e ningunha nova ao respecto, xa supoñemos cal foi a decisión tomada: inercia.
Inercia, se cadra máis triste aínda, nos que viven 'fóra-do-BNG-pero-montar-algo-é-perder-o-tempo'. Porque non se explica que despois de todo este tempo, e habendo tantos dacordo en que o BNG significará a morte da relevancia social do nacionalismo galego no curto ou medio prazo, non xurda unha alternativa que os aúne a TODOS: galeguistas do PSOE ante a volta da liña pacovazquista, militantes e simpatizantes fartos do BNG, moitos xa ex-BNG, e referentes sociais da literatura, o cinema, a empresa, o deporte e tantos outros ámbitos, que poderían/deberían dar o paso se tal alternativa agromase. Veremos a Iniciativa Ben Comun en que queda aínda que, malia a boa vontade dos seus organizadores, dubido chegue aglutinar a todos os que deberían estar.
Inercia nas leiriñas do galeguismo de centro, dereita, centro-dereita, ou o que sexa, porque teño que recoñecer que me perdo entre tantas siglas. Interpreto na web do Ministerio del Interior, elecciones.mir.es, que TEGA obtivo case 14.000 votos (perde o 50% en catro anos), P.G.D. 5.300, C.G. non chega a 4.000 electores, e 1.300 votos para CXXI e outros tantos A.P.Ga (se é que estes son da quinta, porque francamente non os coñezo). Total, 25.800 votos, o 1,60% dos que votaron e o 1,10% dos galegos con dereito a voto. Desde o día 22-M, inercia. Non se lles escoitou dicir ni 'mu', nin sequera aos hiperactivos en internet CXXI.
E inercia, en resumo, do galeguismo político, incapaces todos nós de ofrecerlle á sociedade unha (ou varias, pero non un cento, por favor) alternativa crible ao peor goberno, por (autoproclamado) incompetente, inoperativo e antigalego que teña ostentado nunca as rendas da Xunta de Galicia.
Mensagens
Nas tales leiriñas, posiblemente o voto municipal non é político; dígoo pola candidatura do PGD en Lugo (744 votos) e outras cousas que sabemos doutras veces. No tocante ao resto -malia non ter claro iso do 25% nacionalista- teño máis con- ca discordancia. Pero igual neste momento -e de aquí a catro meses, probablemente- resulta inevitable: igual daquela se dá a gran movida; ou igual non.
ResponderEliminar